SİHAM-I KAZA'DAN

Gürci hınzırı a samsun-ı muazzam a köpek

Kande sen kande nigehbani-i alem a köpek

Vay ol devlete kim ola mürebbisi anun

Bir senin gibideni cehl-i mücessem a köpek

Ne gune kaldi meded devlet-i Al-i Osman

Hey yazuk hey ne musibet bu ne matem aköpek

Ne ihanetdür o sadra bu zamanda ki anun

Olmaya sahibi bir Asaf-ı kerem a köpek

Hidmet-i devlete sair vüzeradan göreler

Bir fürumaye koca ayuyı akdem a köpek

Bu mahlallerde ki Bagdadı ala şah-ı Acem

Arz-ı rumu ede teshir Abaza hem a köpek

Sattınız iki soysuz bir olup hanlığı

Kimseyietmedünüz bu işe mahrem a köpek

Paymal eylediniz saltanatın ırzını hem

Yok yereoldı telef ol kadar adem a köpek

Hiç hanlık satılır mı hey edebsiz hain

Tutalım olmamış ol fitne muazzam a köpek

Sen kadar düşmen-i devlet mi olur a hınzır

Ne turur saltanatun sahibi bilsem a köpek

Ehl-i dil düşmeni din yoksulu bir melunsun

Öldürürlerse eğer can-be-cehennem a köpek

Böyle kalur mu soysuzlar elinde devlet

noldu ya gayret-i şahenşeh-i azam a köpek

Hak götürdü arabı gitti hele dünyadan

Kim götürse akabince seni bilmem a köpek

File nacar meger yükledeler tabutunu

Çekemez cife-i murdarunu adem a köpek

Filler de çekemezse ne acep laşeni kim

Var mı bir sencileyin div-i mülahhem a köpek

Sen soysuz eşek ol Kirliorospu yaraşur

Bindürüp sırtına teşhir edersem a köpek

GAZEL

Âşık olduk dâm-ı zülf-i yâre düşdü gönlümüz

Akla uyduk bir garîb âvâre düşdü gönlümüz

Gamdan âzâd olmağa bilmem ne çâre eylesek

Kaldı hayretde acep bîçâre düşdü gönlümüz

Âşık olmakdır yine evlâsı ammâ derd bu

Bir mülâyim âfet-i mekkâra düşdü gönlümüz

Çeşmi bir zahm urdu tîğ-ı gamze-i bürrân ile

Göz yumup açınca yüz bin pâre düşdü gönlümüz

Fâriğ olsak n'ola dilber sevmeden Nef'î gibi

Hüsn-i hulk-ı şâh-ı meh-dîdâra düşdü gönlümüz

Şevkımız yok zevk-i câm-ı lâ'l-i nâb-ı dilbere

Şi'r-i hâkân-ı şeker-güftâra düşdü gönlümüz

Hazret-i Sultân Murâd Hân-ı kerîmü'ş-şân kim

Şevk-i medhiyle garîb efkâra düşdü gönlümüz

Cüst ü cû etdik âlem-i endîşede

Iztırârî vâdî-i inkâra düşdü gönlümüz

GAZEL

Âşıka ta'n etmek olmaz mübtelâdır n'eylesin

Âdeme mihr ü mahabbet bir belâdır n'eylesin

Gönlü dilberden kesilmezse acep mi âşıkın

Gamzesiyle tâ ezelden âşinâdır n'eylesin

N'ola ta'yin etse zabt-ı mülk-i hüsnü gamzeye

Zülfü bir âşüfte-i ser-der-hevâdır n'eylesin

Zülfüne kalsa perîşân eylemezdi dilleri

Anı da tahrîk eden bâd-ı sabâdır n'eylesin

N'ola olsa muztarib hâl-i dil-i uşşâkdan

Sînesi âyîne-i âlem-nümâdır n'eylesin

Olmasa Nef'î n'ola dil-beste zülf-i dilbere

Tab'-ı şûhu dâma düşmez bir Hümâdır n'eylesin

4. Murata Sunduğu Kaside

esdi nesim-i nevbahar açıldı güller subdem

açsun bizüm de gönlümüz saki meded sun cam-ı cem

erdi yine ürd-i bihişt oldı heva anber-sirişt

alem bihişt-ender-bihişt her guşe bir bag-ı irem

gül devri ıyş eyamıdır zevk u sefa hengamıdur

aşıkların bayramıduf bu mevsim-i ferhunde-dem

dönsün yine peymaneler olsun tehi humhaneler

raks eylesun mestaneler mutribler etdükçe nagam

bu demde kim şam u sehher meyhane bga reşk ider

mest olsa dilber sevse ger ma'zurdur şeyhü'l-harem

ya neylesun biçareler alüfteler avareler

sagar suna mehpareler nuş itmemek olur sitem

yar ola cam-cem ola böyle dem-i hurrem ola

arif odur bu dem iyş u tarabla mugtenem

zevki o rind eyler tamam kim tuta mest ü şad-kam

bir elde cam-ılale-fam bir elde zülf-i ham-be-ham

lutf eyle saki nazı ko mey sun ki kalmaz böyle bu

dolsun sürahi vü sebu boş durmasun peymane hem

her nev-reside şah-ı gül almış eline cam-ı mül

lutf et açıl sen dahi gül ey serv-kad u gonce-fem

bu dürd ü bu safi deme dönsün piyale gam yeme

kanun-ı devr-i da'ime uy sen de mey sun dem-be-dem

meydür mihekk-i aşıkan aşub-ı dil-aram-ı can

sermaye-i pir-i mugan piraye-i bezm-i sanem

mey akılı irşad eder aşıkları dilşad eder

seyle virür berbad ider dillerde koymaz gerd-i gam

mey ateş-i seyyaledür mina kadehle laledür

ya gonce-i pür-jaledür açmış nedsim-i subh-dem

saki mede mey sun bize cam-ı cem-i key sun bize

rıtl-ıpeyapey sun bize gitsün gönüllerden elem

biz aşık-ı azadeyüz amma esir-i badeyüz

alüfteyüz dil-dadeyüz bizden gitsün gönüllerden elem

bir cam sun Allah içün bir kase de ıl mah içün

ta medh-i şahenşah içün alem ele levh ü kalem

ol afitab-ı saltanat ol şeh-süvar-ı memleket

cam-bezm ü hatem-mekremet memduh-ı esnaf-ı ümem

eblak-süvar-ı rüzigar-aşub-ı rum ı zengibar

leşkar-şikar-ı kam-kar behram-ı efridün-alem

piraye-i mülk ü milel sermaye-i din düvel

k'olmuş nasibi ta ezel tac-ı feridın taht-ı cem

hakan-ı osmani-neseb kim münderic zatında heb

islam-ı faruk-ı arab ikbal-i perviz-i acem

sultan murad-ı kamuranefser-dih ü kişver-sitan

hen padişah hem kahraman sahib-kıran-ı cem-haşem

şahanşeh-i ferhunde-baht arayiş-i dihim ü taht

bahtı kavi ikbali saht iskender-i yusuf-şiyem

şah-ı cihan-ara mıdur mah-ı zemin-pira mıdur

behram-ı bi-perva mıdur ya afitab-ı pür-kerem

şahane-meşreb cem gibi sahib-kıran rüstem gibi

hem isi-i meryem gibi ehl-i dil ü ferhunde-dem

dünya vü mafiha nedür cennetde olsa ya nedür

lutf eylemek zira nedür yanında bir nakd ü selem

cümle hünerden bnasib sırr-ı aceb sun-ı garib

meclisde şuh u dil-firib ceng edicek şir-i ücem

gahi ki cihan ol şir-i yele hışm ile tig alur ele

olur cihan pür-zelzele basdukça meyhane kadem

ol dem ki kasd-i ceng eder sahraları gül-reng eder

dünyayı hasma teng eder olusa sam u güstehem

ssürdükçe hasma yektene bazmaz silah u cevşene

yer kalmaz asla düşmene illa beyaban-ı adem

ey hüsrev-i ali-nijad v'ey daver-i pak-i'tikad

ey şah-ı sahib-adl ü dad ey padişah-ı muhterem

sen bir şeh-i zi-şansın şahenşah-i devransın

yani ki sen hakansın devrinde ben hakaniyeyim

ben gerçi bir bi-hasılem şakird-i ders-i müşkilem

hem mekteb-i ehl-i dilem halk olmadan levh ü kalem

sözde nazir olmaz bana ger olsa alem bir yana

pür-tumturak ü hoş-eda ne hafızem ne muhteşemem

hakaniyem ben muhteşem yanumda serheng-i haşem

hafız olur lebestdem hamem edince zir ü bem

nef'i yeter daevayı ko dünya ile gavgayı ko

efleke istignayı ko hake yüzün sür la-cerem

kaldur elin eyle du'a buldı kasiden intiha

şimdi du'a etmek sana hem müstehabdur hem ehem

nice kaside bir kitab mecmua-i pür-intihab

her nüktesi faslu'l-hitab her beyti bir genc-i hikem

ta kim cihan ma'mur ola geh emn ü geh pür-şur ola

ikbal ile mesrür ola ol husrev-i vala-himem

GAZEL

Tûtî-i mu'cize-gûyem ne desem lâf değil

Çarh ile söyleşemem âyînesi sâf değil

Ehl-i dildir diyemem sînesi sâf olmayana

Ehl-i dil birbirini bilmemek insâf değil

Yine endîşe bilir kadr-i dür-i güftârım

Rûzigâr ise denî dehr ise sarrâf değil

Girdi miftâh-ı der-i genc-i ma'ânî elime

Âleme bez-i güher eylesem itlâf değil

Levh-i mahfûz-ı suhandir dil-i pâk-i Nef'î

Tab'-ı yârân gibi dükkânçe-i sahhâf değil

Rubai

Ya Rab kerem et bendene ihsan eyle

Düşvâr olan ahvalimi âsân eyle

Dünya hevesinden koma gönlümde eser

İstersem eğer cenneti zindan eyle

Rubai

Ya Rab dilimi sehv ü hatâdan sakla

Endîşemi tezvîr ü riyâdan sakla

Basdım reh-i va'di-i rüba'iye kadem

Ta'n-ı har- nâdân-ı dü-pâdan sakla

Rubai

Ey dil hele âlemde bir âdem yoğ imiş

Var ise de ehl-i dile mahrem yoğ imiş

Gam çekme hakikatde eğer ârif isen

Farz eyle ki el'an yine âlem yoğ imiş

Hicviye

“Fırsatî sen bu semti bilmezsin

Eyleme gel bizimle yok yere ceng

Sana kaç kere dedim anlamadın

Sözde mazmûn gerekir â pezeveng”