ONLAR

Sustuk sabırla, her şeyi öğrettiler bize.

Sevdikçe, nefret etmeyi öğrettiler bize.

Bir silkinişte ülkeye peygamber oldular,

Çektik, bütün günahları yüklettiler bize.

Bin bir düzenle saygıyı, imanı öldürüp,

İnkarı, kini, şüpheyi devrettiler bize.

Kaynarken ortalıkta cehennem kazanları,

Cennet, barış masalları dinlettiler bize.

Bizsiz ayakta durmaya yetmezdi güçleri,

Her gün bizimle güçlenerek, yettiler bize.  

YILBAŞI DÜŞÜNCESİ

I

Dışarda kar dönüyor, içerde insanlar.

Birer umut ve aldanışla geçti nisanlar.

Gülen bu tatlı kadın, şu nazlanan cici kız

Sanır ki davet eden gözlerin yabancısıyız.

III

Dışarda ses ve nefes yok, içerde caz tepinir

Bir el içimdeki tellerde durmadan gezinir

Neden o bestelerin hepsi kalmış öyle yarım

Neden bu şarkıyı duymaz da kimse, ben duyarım?

IV

Dışarda bir tek ağaç, içerde çam dalı var

O hür dağın efesiyken ne hale koymuşlar!

Bugünki pek sayılan bir günüydü İslâmın;

Gelişti bir yeni din çevresinde süslü çamın.

Janet ve Jim gibi içmekte Ayşe, Ahmet de;

Bütün duman ve sis, İsa da yok, Muhammed de.

Derin bir ince sızıyla burkulur kalbim

Köküyle baÄŸları kopmuÅŸ süslü çam gibiyim.