DENİZİN BEKLEDİĞİ

Seni sevmek mor denizlerdi biraz

Ne kadar gidilse bir o kadar bitmeyen

Umutlar ve yıkılmalar ardında direnilen

Seni sevmek mevsimler içinde en güzel yaz

Seni sevmek yaşamanın aşılmaz büyüklüğü

Seni sevmek kan dolu yüzyılları korkutan

Ve sığınıp ılık kıyı kentlerine biraz akşam

Seni sevmek çocukların düşlerinde gördüğü

Varılırdı daha saydam günlere isteseler

İsteseler yalnızlık girmezdi evlere

Seni sevmek bir kırlangıç olacak bekleseler

Ve uçacak durmadan adasız denizlere

Kim bulacak cam kırığı gözlerinde sevgimi

Sonra yalnız kalmak gibi yoksulca uğuldayan

Bütün okyanusların baş eğdiği tek kaptan

Sana verdim geç diye bütün denizlerimi

BEN KÄ°MÄ°M

Ben kimim yaramaz bir çocuk

SessizliÄŸiyle kendine gizlenen

Bugün bile simyacılar iyi kötü

Bir şeyler bulup çıkarmak isterken

Ben kimim zamanın kıyısında direnen

Uçaklar uzaklara kanat vururken

Ben kimim kırılıp kalmış

Eski bir tekne gibi

Ben kimim çocuk düşlerinden

Anlaşılmaz ülkülere uzanmış

Ben kimim bilemiyorum

Açlığıyla olmadık sevgilerin

Bir küçücük bakışta oyalanan

Ben kimim olur olmaz zamanlarda

Kendine ve her ÅŸeye aÄŸlayan

SESSİZ AKŞAM DÜŞLERİ

Bembeyaz akşamlara çıkmak

Deniz kıyılarında ya da dağ başlarında

Daha doÄŸar doÄŸmaz sarhoÅŸ

Pırıl pırıl bir günden

Akşam gelin gibi süzüle süzüle

Yamaçlardan ağır ağır inerken

Seni duymak seni sevmek seni okÅŸamak

Seni konuÅŸmak ve seni susmak

İlk karanlıkla birlikte erkenden

Senin hazırladığın sofraya oturmak

Senin yaydığın çarşafların üzerine

Uzanıp uzun uzun düşünmek seni

Dünyayı yepyeni güzelliklerle

Yeniden yaratır gibi

Elinle kapladığın yorganı örtünüp

Seni duymak seni düşünmek seni bulmak

Haritaya yeni bir ada yazdırır gibi

Her yanını her şeyini öğrenmek

Saçlarını boynunu sırtını belini

Kollarını omuzlarını dizlerini ayaklarını

Hatta ayıp olmasın en gizli yerlerini

Yani baÅŸtan sona seni ezberlemek

ÇOCUKLARA DÜŞEN

Herkesin her yaÅŸta

Dizinde ağlanacak bir annesi olmalı

Oradan bilinmedik uzaklara doludizgin

Çocuklardan da çocuk tahta atlarla

Aşılmaz dağları geçip ulaşmalı

Kapalı kapıların arkasında

Bekleşir ölü gözlü adamlar

Çocukluğu çarmıha germek için

Bunu bilen her çocuk annesinin dizinde

Tek o adamlara inat olsun diye

Bitmeyen sevinçleri uyumalı

AKÅžAMIN KURGUSU

Gölgem ol ve beni izle

Kimselerin bilmediÄŸi yerlere

- Ne güzeldir ıslak kıyılar şimdi -

Gülerek gidelim seninle

Ben senin gölgen olayım

Durarak koÅŸarak hep arkanda

Görülmedik yerlere savrulayım

Her çekip gidişinde

Ben hep senin yanında

Ayaklarının izi

Çorabının alacalı yeşili

Kafandaki düşünce

Yüreğindeki karasevda

Düşlerindeki uzaklar özlemi

Kim derlerse beni göster çekinme

Hırçın uzak denizlere

Açılmak istediğinde

Bilerek isteyerek güvenerek

Her zaman beni baÄŸla yedeÄŸine

İSTERSEN AL GÖTÜR BENİ

Ölümsüz gülüşünle başlıyorum

Her güzelliğe her sevince

Bir yaÄŸmur ince ince

Sürerken beni başka zamanlara

Zamanla yorgun hanlara

Dönüyor işte gördün her şeyim

Kuru topraklar gibi dağılıyor belleğim

Sınırsız bir boşluğu süre süre

Yorgunum çok uzaklardan geldim

Kaygılar sıkıntılar yaşadım uzun uzun

Korkuyu yakından tanıdım

Ölümsüz düşmanı oldum korkunun

Şimdi bakışınla bağlanıyorum

Kocaman bir dünyaya umutla

Bir akşam aşılmaz kaygılar

Çağırırken beni sonsuzluğuma

Sıcaklığın beni alıştırıyor

SoÄŸuk ve yaÄŸmurlu akÅŸamlara

Üşümüş bir kedi gibi sığınıyorum

Ellerine, ayaklarına, saçlarına